18/06 Mezmurlar 74-76
[tr] Mezmurlar 74-76
74:1 Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,
Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağını.
3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,
Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi,
Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
5 Gür bir ormana
Baltayla dalar gibiydiler.
6 Baltayla, balyozla kırdılar,
Bütün oymaları.
7 Ateşe verdiler tapınağını,
Yerle bir edip kutsallığını bozdular
Adının yaşadığı konutun.
8 İçlerinden, ‹‹Hepsini ezelim!›› dediler.
Ülkede Tanrıyla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz,
Peygamberler de yok oldu,
İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek,
Hasmın senin adını hor görecek?
11 Niçin geri çekiyorsun elini?
Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı,
Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13 Gücünle denizi yardın,
Canavarların kafasını sularda parçaladın.
14 Livyatanın başlarını ezdin,
Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
15 Kaynaklar, dereler fışkırttın,
Sürekli akan ırmakları kuruttun.
16 Gün senindir, gece de senin,
Ay ve güneşi sen yerleştirdin, kastediyor.
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın,
Yazı da kışı da yaratan sensin.
18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü,
Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
19 Canavara teslim etme kumrunun canını,
Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al,
Çünkü ülkenin her karanlık köşesi
Zorbaların inleriyle dolmuş.
21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin,
Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun!
Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
23 Unutma hasımlarının yaygarasını,
Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
75:1 Sana şükrederiz, ey Tanrı,
Şükrederiz, çünkü sen yakınsın,
Harikaların bunu gösterir.
2 ‹‹Belirlediğim zaman gelince,
Doğrulukla yargılayacağım›› diyor Tanrı,
3 ‹‹Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle,
Ben pekiştireceğim onun direklerini. |iSela
4 Övünenlere, ‹Övünmeyin artık!› dedim;
Kötülere, ‹Kaldırmayın başınızı!
5 Kaldırmayın başınızı!
Tepeden konuşmayın!› ›› simgesidir).
6 Çünkü ne doğudan, ne batıdan,
Ne de çöldeki dağlardan doğar yargı.
7 Yargıç ancak Tanrıdır,
Birini alçaltır, birini yükseltir.
8 RAB elinde dolu bir kâse tutuyor,
Köpüklü, baharat karıştırılmış şarap döküyor;
Yeryüzünün bütün kötüleri
Tortusuna dek yalayıp onu içiyor.
9 Bense sürekli duyuracağım bunu,
Yakupun Tanrısını ilahilerle öveceğim:
10 ‹‹Kıracağım kötülerin bütün gücünü,
Doğruların gücüyse yükseltilecek.››
76:1 Yahudada Tanrı bilinir,
İsrailde adı uludur;
2 Konutu Şalemdedir,
Yaşadığı yer Siyonda.
3 Orada kırdı alevli okları,
Kalkanı, kılıcı, savaş silahlarını. |iSela
4 Işıl ışıl parıldıyorsun,
Avı bol dağlardan daha görkemli.
5 Yağmaya uğradı yiğitler,
Uykularına daldılar,
En güçlüleri bile elini kıpırdatamaz oldu.
6 Ey Yakupun Tanrısı, sen kükreyince,
Atlarla atlılar son uykularına daldılar.
7 Yalnız sensin korkulması gereken,
Öfkelenince kim durabilir karşında?
8 Yargını göklerden açıkladın,
Yeryüzü korkup sessizliğe büründü,
9 Ey Tanrı, sen yargılamaya,
Ülkedeki mazlumları kurtarmaya kalkınca. |iSela
10 İnsanların gazabı bile sana övgüler doğuruyor,
Gazabından kurtulanları çevrene topluyorsun.
11 Adaklar adayın Tanrınız RABbe,
Yerine getirin adaklarınızı,
Armağanlar sunun korkulması gereken Tanrıya,
Bütün çevresindekiler.
12 RAB önderlerin soluğunu keser,
Korku salar yeryüzü krallarına.
